Bir pazar akşamı oturdum yine cam kenarına,
Elimde kalemim dalıyorum satırlara...
En iyi arkadaşım yalnızlığım yanımda.
Görmedim konuştuğunu, dinler sadece beni.
Dinlemesi bile güven verir bana...
Yalnızlığımla yalnız olmadığımı anlarım...
Sırf bu yüzden teşekkür ederim yalnızlığıma
*Emre Akat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder