Bir sonbahar akşamı

Bir sonbahar akşamında
Elimde kahvem oturdum cam kenarına
Başladım bu satırları yazmaya
Düşündüm seni bu şiire katmaya
Gözlerimden bir iki yaş süzüldü satırlarıma
Hatırladım yine seni bir sonbahar akşamında
Resmini koydum yatağımın baş ucuna
Bakarak uyuyorum her gece senin yanında
Hayal olsa bile mutluluk verir bana

Bekleyeceğim seni sonbahar boyunca.
*Emre AKAT

Martılar

Martılar gibiydi hayat,
Vefalı bir kişiden simit parçası beklemek gibi,
Simit düşecek korkusuyla hemen kapmak gibiydi hayat,
Başkasına göre yaşanıp, kendisine göre biten...

Hızlı yaşanırdı hayat, ölmeyi hiç beklemeden!
*Emre AKAT

Senli başlayan satırlar

Her gecenin sabahında
Düşünürüm seni
Olmayan hatıralarınla avunur
Her an özlerim seni

Beklerim benim olmanı
Kelebeğin ömrünü nasıl geçireceğini
                            düşünmesi gibi....
*Emre AKAT

Alışırım gözlerimi kapamaya

Tertemizdi sanki dünya gözlerimi açtığım anda
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara
Yalanlar arasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım
Toz pembe olsaydı keşke tüm rüyalarım
Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı
Aşık olduğum sokaklarda kimseler konuşmadı
Ama şehir hiç susmadı hep ağladı hep ağladı...

Bir yol görünse uzaklarda ışıklar altında son bulan
Melekler alsa beni götürse karanlığa teslim olmadan
İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
İnsan neden kendini unuttu kendinden oldu?
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı...

Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak her şey bir gün dese
Ben inanırım belki bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya...
*Manga /Alışırım gözlerimi kapamaya