Neden taslak yapmadım ki onları ?

En büyük hobim, yazıp yazıp silmek.
İçimi boşa dökmek.
En büyük fobim, yazıp yazıp sildiklerimden,
Pişman olup 'taslak' oluşturmamam.

-O taslaklardan dünya şiir çıkardı laaannn! - :D

Aklımda, fikrimde, her şeyimde kal.. Cümlelerimin ucu sana dönük kalabilsin!

(Öncesi vardı, burası kaldı)....
Hani bir şarkı için şanatçıyı seversin, şarkının modası geçince sanatçıyı hatırlamasın bile öyle anlardan biri mi olacak yoksa ?
-Adın, soyadın, fotoğrafın- bunlar bir şarkı olarak kalırsa aklımda, geçecek mi modası bir daha aynı şarkı çalıp aklıma gelene dek ?

-Yazıda iyi değilim, karşı karşıya konuşmayı hiç beceremem, şiir desen elime yüzüme bulaştırıyorum, duygularımı ya da düşüncelerimi basit cümlelerle de aktaramıyorum...-

Benim sorunum ne ki ?
Ya çok beceriksizim,
Ya da bir aptal. -bunu kabul edebilirim-
*Emre AKAT

Deneme 1-2 :)

Senle ben vardık biz olmayı düşünen.
İmkansızdı bunu senin bilmemen.

Nesilden nesile söylenmese de bazı aşklar,
En nihayetinde 'kendi içlerininde' sonsuzluğu tadacaklar.

Modern edebiyatta yer bile bul(a)mayacaklar.
*Gazel denemem :)
*Emre AKAT

Ölür müyün sanki sevsen beni ?

Yaşadığımdan emin değilim.
Gittiğinden eminim ama bak, seni özlediğimden eminim.
Yirmi beş yaşında bir hayal kırıklığı olduğumdan hiç şüphem yok mesela.
Beceriksizliğimden, yalnızlığımdan, bu şehri sevmediğimden,
Düzensizliğimden, yorgunluğumdan, huysuzluğumdan,
Baltalarınızdan birine sap olmamışlığımdan hatta olamayacak olmamdan,
Kırgınlığımdan, bir gün bana ayrılan sürenin sonuna geleceğimden...
Her tavşan kesildiğimde dünyanın dağ olma vaziyetinden filan eminim.
Örnekleri çoğaltabilirim.
Örnekleri çoğaltabileceğimden eminim.

Birileri namusum üzerine yemin edecek,

Ölür müydün sanki sevsen beni.

Günlerdir doğru dürüst uyuyamıyorum.
Ellerim parçalanıyor ne zaman yazmayı denesem.
Ağzım artık daha bozuk.
Her tarafta pis bir koku; nefes alamıyorum.
Çok bekledim seni. Her halimle, her yerimle bekledim.
Yetkiler verdim kendime; tuttum seni affettim.
Aramanı bile bekledim bazen.
Ağır küfürlerle örtbas ettim sonra aramayışlarını.
Bunca zaman aramayışlarını biriktirdim.

Seni bekledim ben çünkü
Seni bekledim.
İçtim... İçtim.. İçtim...
Kustum.
En çok giderken bıraktığın kelimeleri kustum.
Sanat filan dedi bazısı o kelimelere bazısı bunlardan bi bok olmaz dedi.
Senin önemsediğin kadar önemsemedim ben o kelimeleri,senin danışma gruplarının önemsediği kadar önemsemedim.
Kustum... Kustum... Kustum.
İçtim.

Ellerimle yaptığım cam evim kırılacak,

Ölür müydün sanki sevsen beni.

İçimden geç,
İçimi sil.
Artık özlemek istemiyorum.

Neye el atsam piç ediyorum.
Yine de fiyakalı durumlar peşindeyim hep.
En sert içkileri kaçırıyorum soluk boruma bilerek.
Her yıl ilkokula başlıyorum.
Her gün yeni bir krallık kurup öldürüyorum kralını gece yarısına doğru.
Uzatmaya gerek yok; sen olmayınca yapamıyorum.

Yokluğun gümüş tepside intihar sunacak,

Ölür müydün sanki sevsen beni.

*Emre AYDIN

ARAMA KURTARMA !

Bir akıntı varsa aşkında; mutluluğa gitmek hedefinde olmasın.
Çünkü akıntıda mutluluğa gidemeden yol değiştirebilirsin,
Ya da tüm düşüncelerinin arasında mahsur kalabilirsin...
Her zaman benim gibi bir Arama Kurtarmacıya rastlamayabilirsin,
Her düşüncene ışık tutup; kafanın karışmamasına yardımcı olabilirim.
*Emre AKAT

Sana yazılmış düşüncelerimin; yazdıranı sensin.

Al yazdıklarımı at altına imzanı çünkü hepsi senin eserin.
*Emre AKAT