Papatya! Benim papatyam.

Bir daha eskisi gibi olur muyuz? Bilmem ama!
Sen benim papatyamsın, benim topraklarımda hiç solmayacaksın!
Yağan yağmurla besleyeceğim seni, büyüteceğim kendi ellerimle.
Ve tek bir yaprağını bile bırakmayacağım sevgisiz... Öyle işte!
*Emre AKAT