Kalmasın öznemiz tekil

Gözlerim yorgun düştü aslında bugün,
Bekledim yollarını umutla.
Söyleyecektim aslında birkaç söz,
Seni, beni; bize çevirebilecek.
Seni, beni; size / bize çevirebilecek.
Ya da suskunluğa gömebilecek.

Gözlerim yorgun düştü aslında bugün,
Bekledim yollarını umutla.
Olmadı bugün, söyleyemedim.
Ya fırsat olmadı söyleyecek, ya da bendeki o cesaret.

Belki olacak, belki olmayacak. Belki de her aşktaki gibi olacak ama,
Elbet her aşktaki gibi,
Öznemiz tekil kalacak.

Öznemizi tekil bırakacak tek varlık; yokluğumun yahut yokluğunun simgesi ölüm olsun.
O zaman içelim bir kadeh de ''birlikte ölme'' dileğimize...
Kalmasın öznemiz tekil, ölümde bile söylebilsinler ''onlar'' birlikte ölmeye söz vermişlerdi...
*Emre AKAT